Geloven jullie in openheid? Of gaat het alleen om spulletjes verkopen met een goed verhaal en moet je dan altijd een beetje liegen?
David Meerman Scott schreef een goed boek over de mate van openheid die de NASA in de jaren zestig kenmerkte in de aanloop naar de lancering van de Apollo 11 naar de maan. Er kwam daar een oude journalist werken als hoofd van de PR-afdeling die zei: waarom zouden we de boel niet lekker open gooien? We laten de complete landering zien en ook het radiocontact tussen de astronauten en de leiding werd openbaar. Ook kwamen er films over de ruimtevaart voor scholen en de astronauten deden een tour over de hele wereld om hun verhaal te vertellen.
Natuurlijk moet je niet naïef zijn, er zat een heleboel overheidsgeld in die missies en daar moest begrip voor komen, maar toch….De Russen vertelden nooit iets over hun ruimtevaartprogramma.
Het gaat erom dat bedrijven en overheden nog wel eens denken dat ze van alles te verbergen hebben, maar in de praktijk valt dat wel mee toch? Als jij gewoon een dienst of een product verkoopt dan heb je toch verder niets onder de tafel te vegen? Waarom zou je dat allemaal achter gesloten deuren doen? Het probleem is misschien wel dat CEO’s en bazen bij de Ministeries altijd maar denken dat ze alles perfect moeten doen, maar er is helemaal niemand die dat verwacht. Wat zou het verfrissend zijn als Shell, Albert Heijn of Pon eens een persco zou houden en de eerste vijf minuten zou opsommen wat het allemaal heeft fout gedaan.