Ergens aan een lange tafel in een hip reclamebureau met uitzicht op de Amsterdamse haven moesten we onszelf introduceren. Ik was daar voor de jaarlijkse reclameprijs waar ik een verhaaltje over maakte. Het waren allemaal reclame- of marketingmensen dus zeven keer hoorde je iets als: ik ben Mark, creatief bij bureau XYZ en werkt voor Adidas en Lidl. Of: mijn naam is Kim en ik doe de marketing bij Bolletje. Niks mis mee natuurlijk, maar na een tijdje begin je dan een beetje op je telefoon te kijken. Totdat de aardige gast die ik nog kende van een jaar eerder opeens zei: ik ben Niels (die naam heb ik even bedacht) en ik ga een bakkerij beginnen. Plotseling was iedereen bij de les. Ze hadden veel vragen: hij werkte immers als creatief bij een groot reclamebureau, een droombaan voor veel mensen, en ging opeens iets heel anders doen. Het verhaal was overzichtelijk mooi…..Hij wilde altijd al bakker worden, kocht een bakkerij in een dorp en ging de lekkerste croissantjes van het dorp maken zonder veel toegevoegde rommel die ze er bij de supermarkten instoppen. Hij zou zijn nieuwe baan combineren met creatieve sessies want hij wilde zijn oude vak nog niet helemaal opgeven, maar dat moest hij nog een beetje uitwerken. Zijn vrouw zou in de winkel staan en hij ging bakken. Groenrode draad Het was helemaal niet de tijd en de plaats ervoor en die gast is slim en creatief genoeg om het zelf te bedenken, maar zou hij nog iets aan mijn boek hebben? Dat hij op een avond samen met zijn vrouw de groenrode draad van zijn bedrijf op een bierviltje zet? Ik kan me best voorstellen dat hij mensen uit het bedrijfsleven iets gaat leren over creativiteit. Dat ze bijvoorbeeld in de ochtend een eigen brood bakken op basis van wat ingrediënten en ’s middags een nieuw product bedenken voor het bedrijf waar ze werken of voor zichzelf. Hij zou duidelijk moeten omschrijven welk kennishiaat hij gaat oplossen, wat content maken over praktische creativiteit, daarmee een publiek opbouwen en concrete producten ontwikkelen in de categorie ‘bak een nieuw product’, ‘Managers, bakken maar’, ‘Heel het bedrijfsleven Bakt’. Ik zag het wel voor me. Zijn verhalen op YouTube waarbij hij in zijn bakkerskleren uitlegt hoe creativiteit precies werkt. Dat je wel wat uitgangspunten moet hebben, maar dat de beste ideeën juist komen tijdens het wandelen, fietsen of brood bakken. Maar ook dat je soms in het leven niet te moeilijk moet denken. Dat je gewon een brood moet bakken als een soort Zen. Dat hij vertelt op welke manier hij de leukste campagnes bedacht en dat iedereen dat in principe kan. In de bakkerij, zo vertelde hij, was ook een ruimte waar ze aan de aan de slag konden met een klein groepje. De juiste spullen, wat instructies hoe je iets bakt en dat je uitwerking de creatie is. Ook een goede tip: maak het niet zo ingewikkeld dat niemand het snapt. Contentplan In die wekelijkse video’s vertelt hij, in zijn bakkerskleren natuurlijk (Ilja Gort is ook een reclameman) over het bedenken van een concreet idee. In de nieuwsbrief gaat hij er nog wat dieper op in en kondigt hij de video’s aan. Zo bouwt hij een uitgebreid publiek op van mensen die in potentie zijn workshops zouden volgen. Met de croissantjes verdient hij een mooi inkomen en de workshops zijn extra zodat hij kan investeren. Van Pulizzi weet je dat het zeker een maand of 24 duurt voordat je daar een beetje inkomen uithaalt. Je moet gewoon de content perfectioneren, bouwen aan de lijst en de workshops steeds iets beter maken. Zou ik hem dat boekje sturen? Natuurlijk niet, waar bemoei ik me eigenlijk mee? Die gast heeft campagnes bedacht voor de grootste merken van Nederland. Hij zal dit zelf toch allemaal wel bedenken? |