Over het algemeen bemoei ik me niet zo met wat mensen allemaal zeggen, maar aan de blog van Mischa Blok op Adformatie heb ik me wel een beetje gestoord. De vrouw die zichzelf ‘Miss Podcast’ noemt en er blijkbaar verstand van heeft, geeft precies het verkeerde signaal af. Zij zegt namelijk iets als: ga niet zomaar een podcast maken, maar denk er over na of je wel moet beginnen.
Old school mediadenken natuurlijk waarbij de wereld verdeeld is in mensen die verstand hebben van media en de mensen die dat niet hebben. Een wetmatigheid die gelukkig compleet aan het veranderen is in: maak zelf iets moois en jouw publiek bepaalt of het bestaansrecht heeft. En vergeet al die radiowetten want voor podcasts gelden die allemaal niet: het hoeft nergens over te gaan, je kan gewoon door elkaar praten en je hoeft geen journalistieke afstand te bewaren.
Nieuwe mediatijdperk
Het leuke aan het nieuwe mediatijdperk is dat er geen drempels zijn om gewoon te beginnen en dat je gedurende de reis vanzelf ziet of je er een beetje publiek mee opbouwt. Dat beginnen en doorzetten zelf kan al zóveel plezier en kennis opleveren die je altijd meeneemt in het leven. Bovendien kan je als kleine ondernemer een publiek opbouwen als je het een beetje handig aanpakt. Een publiek, en dan heb je het niet over massa, dat ervoor zorgt dat jij kan ondernemen omdat ze klant bij je worden door jouw goede verhalen in de podcast. In Hilversum denken ze misschien aan massa, maar als jij een goede architect bent, kom je met 100 ‘fans van de show’ een heel eind. Stel dat er drie mensen jou bellen voor een geweldige opdracht?
De audioblog van Blok deed me denken aan mijn oude leraar Nederlands. Hij zei altijd tegen me: maak maar een zakelijk (en geen fictief) opstel want dat is véél gemakkelijker. Precies het verkeerde signaal natuurlijk, een soort blokkade opwerpen voordat je ergens aan begint en alleen aan het resultaat op de lange termijn denken. Mijn oude collega zei tegen me: Jij Mart Smeets worden? Onmogelijk. Hij heeft wel gelijk, maar laat mij dat lekker zelf uitzoeken joh. We hebben juist mensen nodig in de wereld die zeggen: ga lekker aan de slag en als je dan eenmaal bezig bent, is er nog alle tijd om een beetje bij te sturen. Zo werkt dat ook bij podcasts: koop een opname-apparaat en een goede microfoon, huur desnoods een editor in voor 75 euro en ga aan de slag. De eerste week heb je twee luisteraars, de tweede week vijf, de derde week tien en de vierde week weer vijf.
Een beetje sleutelen
En dan ga je sleutelen, je belt wat kenners die tips geven en dan gaat het weer wat beter. Je gaat erop letten dat je aan jouw publiek moet denken, dat je iets moet vertellen wat zij niet weten, maar jij wel. Niet teveel ouwehoeren, goede vragen stellen, een draaiboekje. En zo word je elke week beter. En wat je vooral gaat doen, is genieten van wat je doet. Je hebt zelf editen geleerd, een beetje geld geïnvesteerd, weet waar je een goede en niet te dure jingle koopt en mensen ontmoet die je anders nooit zou ontmoeten. Kortom je bent beter geworden als ondernemer en ondertussen heb je lol gehad.
Zo gaat dat ook bij FC Mediacircus. Ik heb Jos en Robert leren kennen, aardige gasten. Ik leerde dat ik de discipline heb om elke week naar Breda (met trein en OV-fiets) te gaan voor opnames, we hebben geweldige gasten in het programma en we worden steeds iets beter. En ja, we hebben ook steeds meer luisteraars, maar het gaat er mij er vooral om dat als er straks eens iemand aan ons vraagt ‘moet ik beginnen aan zo’n podcast?’ dat wij zeggen: tuurlijk, ga gewoon aan de slag en geniet ondertussen lekker van het prinsessenspul dat je onderweg tegenkomt. Wat zongen de Kecks ook alweer? De jacht is mooier dan de vangst.