We vonden het aardig om het ‘communitymodel’ nog eens te bespreken. Dat doen we aan de hand van ThePostOnline waar het perfect zou renderen. Of toch niet helemaal?
Niet zo lang geleden hadden we een verhaal over Het Correspondentmodel. In de nieuwsbrief koppelden we dat aan het communitydenken waarbij klanten onderdeel uitmaken van een clubje en dus niet alleen een relatie hebben met het merk, maar ook met elkaar. We gaven aan dat media als GeenStijl en ThePostOnline perfect zouden zijn voor zo’n ledenmodel, maar dat ideetje was niet helemaal uitgewerkt. Omdat het interessant kan zijn voor marketeers om zo’n communitymodel in de praktijk te brengen, wilden we toch iets dieper ingaan op die voorzet en introduceerden de (nu al) klassieker ‘5 redenen dat het Correspondentmodel perfect zou zijn voor ThePostOnline’.
1. Er zijn gezamenlijke vijanden
De identificatie met een clubje wordt groter naarmate de mensen die geen onderdeel van deze club uitmaken groter is. Bij PSV vormt bijvoorbeeld de strijd tegen de arrogante Randstad al sinds decennia een belangrijke motivatiefactor en in het geval van ThePostOnline is dat de politiek-correcte medemens. Bij ThePostOnline trekken ze het slecht als je je – bijvoorbeeld in de media – iets anders voordoet dan je bent en dan proberen ze dat door te prikken. Dat gaat niet altijd even subtiel, maar het is wel goed voor het clubgevoel.
2. Er is een gezamenlijk doel
Die vijandigheid ten opzichte van de politiek-correcte medemens, voornamelijk gecentreerd rond BNNVARA is trouwens niet het hoofddoel van zo’n club als ThePostOnline. Zij hebben daar de ambitie om de vrijheid van meningsuiting te verdedigen, die ligt namelijk onder vuur in hun ogen. Daarom heeft Jan Dijkgraaf onder de noemer ThePostOffline een krant in het leven geroepen. Het is een krant (gemaakt van dode bomen, zouden ze daar zeggen) omdat de overheid op deze manier niet kan checken wie er allemaal lid zijn, het is naar eigen zeggen een ondergrondse beweging. Nu is Dijkgraaf, behalve een vrij matige politicus en goede hoofdredacteur, een handige marketeer en bij zijn presentatie refereerde hij precies aan dat clubgevoel.
3. Er is een fanschare
Net zoals clubs als Ajax en Feyenoord een grote fanschare hebben, is dat ook het geval bij ThePostOnline. Als je een beetje veel in de grachtengordel rondhangt, weet je dat niet, maar veel ondernemers gaan een eind mee in de gedachten van ThePostOnline. Want ja hippe, Vice adorerende medemens, in de bedrijfskantines wordt er iets anders gepraat over heel veel zaken dan bij DWDD aan tafel. Ondernemers vinden het vaak wel een sympathiek clubje dat zich niet aan die zogenaamde vaststaande mediawetten houdt.
4. Er zijn momenten om je fan te voelen
In de voetbalwereld is zondagmiddag 14.30 uur het tijdstip dat het clubgevoel het beste wordt aangesproken. Op die momenten voel je je supporter en in het geval van ThePostOnline gaat dat proces via de verschillende ‘verhalen’ die het publicert. Je kunt bijvoorbeeld luisteren naar de podcast waar Bert Brussen en aangever Roderick Veelo praten over actuele kwesties. Probleem is misschien wel dat je die metafoor van de voetbalclub niet onbeperkt kan doortrekken; als je op de tribune zit in de ArenA praat je met je buurman over de aankopen of over de beperkte, leidinggevende, talenten van Edwin van der Sar vanuit je liefde voor de club. Bij TPO blijft het vooralsnog bij een individuele ervaring.
5. Er zijn helden voor wie je naar het stadion gaat
Clubs als Ajax en Feyenoord hebben figuren rondlopen waarvoor mensen naar het stadion komen zoals Hakim Ziyech en Steven Berghuis. Bij ThePostOnline zijn mannen als Bert Brussen, Bas Paternotte en Jan Dijkgraaf de sterspelers van het team. Zij vertegenwoordigen het gedachtegoed van de achterban en als Bert er op de podcast een beetje stevig ingaat (dat gebeurt wel eens) dan kun je je daarmee identificeren als je het met hem eens bent. Je kan van die mannen in ieder geval zeggen wat je wil, maar niet dat ze saai zijn. Ze zeggen wat ze vinden en dat gaat inderdaad wel eens met een gestrekt been.
Okay, voldoende redenen dus dat het communitymodel perfect zou zijn voor ThePostOnline, maar er zijn ook wat argumenten op te voeren die een transformatie in de richting van – het door TPO niet geadoreerde – De Correspondent lastig zouden maken.
Bij het ontstaan van ThePostOnline (via de jaap.nl van Bert Brussen) is er gekozen voor een gratis verdienmodel. De content was gratis en er werd geld verdiend via advertenties en contentmarketing. Het is lastig om dit model terug te draaien want de lezers zijn het gewend om alles te kunnen lezen en beluisteren.
Schaamte
Ja, die gasten van ThePostOnline gaan er wel eens stevig in. Ze hakken in op mensen als Sylvana Simons of Eus en dat gaat ook op de man of vrouw. Het maakt dat het imago van ThePostOnline tegenwoordig iets verdergaat dan de vrolijke rebellenclub die het ook had kunnen zijn (met als motto ‘voorbij het eigen gelijk’). Er zijn mensen die om die reden helemaal niets met ze te maken willen hebben. Ikzelf heb een tijdje voor ze geschreven omdat ik een gedeelte van de mediakritiek op het gesloten ‘Hilversum’ wel deel. Maar ik heb niet zoveel met dat keiharde op de man of vrouw spelen, ben veel te genuanceerd om erbij te horen (dat vinden zij ook hoor). Met een beetje oog voor de lange termijn was ThePostOnline een soort gelukte versie van Nieuwe Revu geworden, een clubje met een ander geluid waar ook wat meer ruimte was voor minder voor de hand liggend standpunten. Ergens tussen WNL/Telegraaf en GeenStijl zit namelijk nog wel wat ruimte dat AD nu laat liggen. Dat maakt dat best veel mensen deze club in stilte steunen, maar dat ze niet zo snel een shirt zouden aandoen.
De onderlinge band
We zeiden het al een beetje bij de kansen, maar er zijn nu nog weinig mogelijkheden voor de leden om gezamenlijk contact te hebben. Zo’n gezamenlijke krant helpt natuurlijk en die podcast versterkt ook de band met het medium, maar TPO events over vrijheid van meningsuiting of een ‘Ledendag’ zouden helpen.
Conclusie
Zo’n ledenmodel zou echt wel iets zijn voor de mensen van ThePostOnline en het nieuwe initiatief via ThePostOffline kan daarvan een voorbode zijn. Bert Brussen denkt echter zelf dat het lastig gaat worden. ,,We hebben eerst geld nodig voor content en de leden betalen alleen voor goede content. Ook heb je toch minimaal een paar duizend leden nodig en dat is best veel.”