Bij FC Mediacircus (deze week weer begonnen) mopperen we wel eens op Max Verstappen. Als hij in het nieuws is dan gaat het over geld en – eerlijk gezegd – vind ik het een beetje een proleetje die niet zoveel te vertellen heeft over het echte leven. Voor de grap zeggen we altijd: is er nog nieuws uit Proletië? Nooit gaat het over iets normaals zoals het nieuws, een goede film of een boek en dat jetsetleven in Monaco vind ik eigenlijk niet zo spannend. Wat zou het verfrissend zijn als hij iets over de boeren zegt, over de situatie in de zorg of over de manier waarop we vluchtelingen in Nederland moeten opvangen.

Maar nee hoor; alles wat hij roept in de media dient één doel; zo optimaal mogelijk presteren op de baan. En als zijn fans zich ook nog eens misdragen in de buurt van vrouwen dan hebben we het bij FC Mediacircus helemaal gehad met dat mannetje, hoewel hij daar ook niks aan kan doen natuurlijk.

Op de camping
Die oppervlakkige mening stel ik echter bij. Afgelopen zomer zat ik twee weken op een camping in Noord-Spanje en daar zie je wat dat ventje allemaal losmaakt bij mensen. Terwijl ik niemand hoorde over de start van de voetbalcompetitie, is op een racedag zo’n hele camping druk met Max. Om een uurtje of negen ’s ochtends van de zaterdag (als alleen de kwalificatie is) beginnen ze al onrustig te draaien op de campingstoeltjes met de iPad in hun hand. Dan checken ze al de Viaplay-verbinding en mocht dat niet werken dan wandelen ze naar de buren om te onderzoeken hoe het beter kan.

Pure talent
Op de racedag zelf zitten ze de hele dag klaar met hun zoons naast zich, gooien ze een Red Bull-pet op hun hoofd en kijken hoofdschuddend naar een scherm omdat Max er weer en stuk of negen inhaalt. Terwijl ik, onderweg naar de receptie voor een wasmuntje, langs zo’n racegezin loop, snap ik opeens de mediastrategie van de familie Verstappen beter. Iemand als Hamilton kan prima kan lullen over gelijkheid en over rode lopers wandelen, maar in het team van Max kennen ze de specialiteit van de Nederlandse Belg heel goed; keihard over die baan knallen en dan weer naar huis. Het is eigenlijk niet zo interessant om iets van zijn echte leven te laten zien, zijn pure talent maakt het verschil en verder is het redelijk saai. Op Instagram zien we Max in een auto zitten of hij doet trouw zijn oefeningen thuis of in de sportschool.

Als je de effecten ziet van zijn pure talent, de glimlach op de gezichten van die mannen en vrouwen met polo’s en petten dan gaat dat verlangen naar een beetje meer in de media weer snel liggen. De tranen van ontroering bij zijn miljoenen fans tijdens de twee uur van de race zijn de kern van alles wat hij doet. Er zijn toch genoeg mensen die iets zeggen over het lastige overleg tussen Remkes en de boeren, de strijd tussen links en rechts op twitter en de woningnood? Het zou leuk zijn als iets zegt over Ter Apel, maar door die twee uur op zondag kunnen mijn campinggenoten er weer een weekje tegenaan. Zij sloffen op blauw-witte slippers naar de supermarkt voor een broodje, maar ergens in Monaco woont een ventje dat puur met zijn talent het verschil maakt. Niks meer aan doen.