Will Witt van PragerU maakt YouTube filmpjes waarin hij voornamelijk mensen van een jaar of 20 (GenZ) interviewt, vooral studenten van rond de 20 jaar. Dat doet hij vanuit conservatief perspectief, maar wel met redelijk open vizier. Zou dat iets zijn voor Nederland en – clichévraag alarm – kunnen marketeers hier iets mee?
Hoe het werkt? Will Witt van PragerU loopt rond met zijn camera op de campussen van de Amerikaanse Universiteiten. Hij haalt een student van een jaar of 20, het liefst iemand met een beetje progressief uiterlijk (cliché: politieke buttons, androgyne kleren) voor zijn camera en begint wat vragen te stellen.
Een vraag kan bijvoorbeeld zijn: hoeveel geslachten bestaan er eigenlijk? Dat levert, mede door het sturen van de interviewer, een gesprekje op waarin jongeren verrassend conservatieve denkbeelden hebben. Vervolgens worden de video’s in elkaar gemonteerd in de montagewagen en op YouTube gezet.
Meer dan een miljard views
De filmpjes van PragerU leverden volgens New York Times het afgelopen jaar meer dan een miljard views op. PragerU heeft een bestand opgebouwd van 6500 studenten die de PragerForce wordt genoemd. De bazen van PragerU gaan nu uit deze club mensen werven om talkshowachtige content te maken.
De video’s van Witt zijn ongeveer vijf minuten lang en hebben titels zoals ‘Waarom socialisme nooit werkt?’ of ‘zijn sommige culturen beter dan anderen?’ De initiatiefnemer achter PragerU, Dennis Prager wil met deze YouTube show mensen werven uit de Generatie Z, jongeren geboren tussen 1995 en 2000 die dus niet tot de millennial groep behoren. Hij ziet een ontwikkeling dat deze jonge mensen – meer dan de millennial – openstaan voor conservatieve ideeën. ,,Zij krijgen een bepaalde mening voorgeschoteld, maar hebben zelf het idee dat die mening absurd is.”
Nieuwe Universiteit
PragerU begon in 2009 en het idee was om een nieuwe Universiteit (vandaar die U) te bouwen, maar dat plan werd losgelaten vanwege de kosten. Vanaf 2011 startte het bedrijf met video. PragerU is gehuisvest in LA en het team bestaat uit ongeveer 50 mensen, gemiddeld zijn ze ongeveer 30 jaar oud. Ze hebben daar trouwens nog wel eens ruzie met YouTube/Google dat soms video als ‘restricted’ wegzet waardoor minder mensen kunnen kijken.
Zelf kijken is altijd beter
Oké, voor zover even de beschrijving van New York Times, maar je kunt beter altijd even zelf kijken natuurlijk. Angela de Jong kan wel zeggen wat ze van de duopresentatie op 1 vindt in vergelijking met Jinek, maar waarom zou je zelf niet even een half uurtje talkshowbingen zodat je weet dat de shows van de NPO en RTL heel erg op elkaar lijken.
En dus ga ik even naar het YouTube-kanaal van PragerU. Daar tref je, behalve bijvoorbeeld een film over hoe briljant Thatcher was, ook de ‘voxpops’ van Will Witt. En die zijn eigenlijk heel best wel vermakelijk. Natuurlijk, zijn tone of voice, is stevig aan de rechterkant, maar hij gaat op alle jongeren af voor een open gesprek; zwart, wit, bruin, geel, stads of van het platteland, het maakt niet zoveel uit. Zijn aanpak is licht provocerend (soms met extra New Yorkse muts, soms met de kraag omhoog, dan weer met een Mexicaanse plaksnor), maar het is weer eens wat anders dan de standaard gesprekjes waarin interviewer en antwoordgever het altijd met elkaar eens zijn.
Voorbeeldje maar. Hij staat op straat naast een standje waar ze gratis frisdrank met een rietje uitdelen. Terwijl mensen dat aanpakken vraagt Witt of die mensen weten dat plastic een hele grote vervuiler is. Het is wel leuk om – via die filmpjes – te zien hoe die jonge generatie in het leven staat; de verbeten focus op ‘goed zijn’ en ‘gelijk hebben’ lijkt er een beetje vanaf, de dogma’s van een grote gezellige wereld waar we met zijn allen vredig barbecuen lijkt verdwenen. Natuurlijk is het ook wel eens ‘liberals’ wegzetten als mensen die alleen de grote groep volgen, maar het is niet zo slecht om dit eens te bekijken als je net drie podcasts van De Correspondent hebt gehoord.
Check die filmpjes gewoon
Wat je hiermee kan als mediavolger en marketeer, is dan de clichévraag. Als eerste zou ik als internationaal marketeer bij Unilever altijd die Will Witt filmpjes eens bekijken. Daar leer je meer over de doelgroep dan als je alleen de mening in de grote steden checkt. Je moet als bedrijf altijd opletten dat je jezelf niet heilig verklaard met grote statements, want dan gaat het mis.
Nee, deze generatie twintigers is niet alleen bezig met WOKE zijn, zo lijkt het. Sterker nog, deze generatie is daar best kritisch op en ook op zichzelf. Ze lijken goed te beseffen dat niet alles wat ze voorgeschoteld krijgen in de media klopt en ze weten ook heel goed dat ze zelf niet altijd zo consequent zijn als ze zouden willen zijn. Lange leve imperfectie, lang leve je hebt allemaal wel een vooroordeel, lang leve: niet alles lukt.
Iets voor Nederland
Als tweede zou je de vraag kunnen stellen: is zo’n Will Witt-aanpak niet iets voor Nederland? We hebben natuurlijk altijd nog GeenStijl, maar is die toon niet iets meer voor dertigers en veertigers? Die Roel Maalderink van VoxPop heeft het wel een beetje in huis; mensen op het verkeerde ben zetten, grapjes uithalen, maar die focust niet echt op de jonge doelgroep en is ook niet zo politiek waardoor het een beetje bij rellen blijft.
Ik denk dat er wel ruimte zou zijn voor een Nederlandse Will Witt. Iemand die, zonder agenda, gewoon vraagt aan jongeren wat ze van dingen vinden en die nog niet zo in de BNNVARA-hoek zit als die jongeren bij DWDD Young. Jongeren die verder kunnen kijken dan de gangbare meningen, die misschien een vleugje provincie in zich hebben, die misschien wel eens wat – in de ogen van de hippe Amsterdammers – ouderwetse standpunten hebben. Ja, dat zou wel werken misschien.