Jullie denken misschien: dat contentmarketing is hip gedoe voor jonge mensen, maar dat is echt niet waar. Het gaat om zelfstandigheid, om niet meer afhankelijk zijn van anderen.
Zo zag ik een tijdje geleden Paul Haenen in de serie Volle Zalen van Cornald Maas die over zijn artiestenbestaan vertelde. Vroeger werkte hij veel bij de televisie, we kennen bijvoorbeeld zijn typetje ‘Dominee Gremdaat’, maar vandaag de dag had hij zijn leven wat anders ingericht. Hij maakt dagelijks een video als Dominee Gremdaat waarin hij commentaar geeft op de actualiteit. De video’s worden opgenomen door zijn man Dammie. ,,Ik vind het een zegen om zo te werken, bij de omroep wordt je er altijd uitgegooid als je veertig bent, maar nu ben je eigen baas.’’
Als je met een Kleedkamer4-bril naar Haenen kijkt, zie je dat hij zijn video’s gebruikt om de mensen lekker te maken voor zijn theatertour. Dat laatste is – normaal gesproken – zijn voornaamste businessmodel. Je zou kunnen zeggen: zijn groen-rode draad is dat hij mensen een beetje anders leert denken, net even een andere blik. Hij biedt mensen troost. Daardoor blijft hij in beeld, net zoals hij dat vroeger op tv deed door langs te gaan bij DWDD, en kopen mensen een kaartje. Oh ja, hij is ook nog eigenaar van theaterzaal Het Betty Asfalt Complex.
YouTube-kenners zeggen altijd: het relaxte aan YouTube is dat het een verdienmodel heeft, maar dat valt in Nederland tegen natuurlijk. Zijn kanaal Betty Asfalt TV heeft 18,1 duizend abonnees en met een beetje gevoel voor positiviteit kun je zeggen dat hij maximaal 100.000 views heeft. In dat geval verdient hij dus 100 euro en daar kan je niet voor produceren, bedenken en maken. In de jaren 90 kreeg hij voor zijn bijdrage aan tv-programma’s beter betaald, waarschijnlijk zo’n 1500 euro per tien minuten, maar nu kost het dus geld.
Dat is wel even een omslag in je hoofd die je moet maken, maar dat is helemaal niet zo erg. Hij zou natuurlijk met adverteerders kunnen werken, hij maakt tenslotte ook tv-reclames, maar dan zou het wel echt iets moeten opleveren. Zes keer in de week een video en eentje voor de sponsor om de rekening te betalen, zoiets.
Stel dat Paul mij zou bellen en zou vragen: wat kan er nog scherper aan mijn marketing? Dan zou ik samen met hem het bierviltje invullen: bovenaan zetten we namelijk als groen-rode draad: troost bieden aan mensen want dat is wat hij doet. Niet voor niets noemt hij het zelf ook TroostTV. Ik zou daaronder zetten: een podcast en nieuwsbrief over troost om het publiek nog een beetje uit te bouwen en een boek en een theatertour over datzelfde thema. Je ziet hem ook wel bij congressen optreden om de boek een beetje te verlichten, diepgang te geven.
Alles zou moeten gaan om troost bieden: als dat de Troost-nieuwsbrief zou heten, zou dat veel mensen aanspreken. Elke dag zou er een kort verhaaltje binnenkomen. Op zondagmiddagen zouden er comedians in het Betty Asfalt komen die troost bieden. Er zou ook een Kalender komen met elke dag een troostend zinnetje. Dat werk.
Moet Haenen dan gaan samenwerken met allerlei uitgevers en producenten? Nee joh, hij doet lekker alles zelf net zoals nu.