Tijdens mijn rondje hardlopen kom ik twee oudere mannen tegen. Ik zie ze wel vaker lopen en ze vallen op omdat ze altijd intensief met elkaar praten. Ze hebben elkaar van alles te vertellen, zo lijkt het. In het voorbijgaan, hoor ik dat het over voetbal gaat. ,,Ze hebben alweer vijf wedstrijden verloren en het wordt er niet beter op.’’ Het gaat dus over Ajax dat de dag ervoor met 6-1 is weggetikt door Napoli.
Tennisvriend
De mannen doen me denken aan het gesprek wat ik laatst had met mijn tennisvriend Remco. Ik vroeg aan hem: wat zijn eigenlijk jouw plannen als je met pensioen bent? Hoe zorg je ervoor dat je leven ook op hogere leeftijd een beetje nut heeft? We hadden erover dat we dan elke dag lekker een uurtje gaan tennissen, maar je kan nog wel een beetje doordenken. Je moet namelijk ook iets bedenken wat nut heeft, iets wat je doet en wat je voor geld kan verkopen. Andre van Duin zei dat goed; dat je nog elke dag iets moet. Ik zei: zou het niet leuk zijn om een bedrijfje te beginnen dan?
Vond hij een goed plan, maar we kwamen er nog niet helemaal uit wat we moesten doen. Het zou iets te maken hebben met onze kwaliteiten en waar je het publiek een plezier mee zou doen. Tenminste zo zou Joe Pulizzi dat toch aanpakken? Gelukkig ken ik mijn tennisvriend een beetje en hij heeft hele andere talenten dan ik; leiderschapskwaliteiten, kan heel goed mensen motiveren, financieel is hij handig en kan goed organiseren. Ik ben veel meer een creatief straatvechtertje, een ritselaar, een ambachtsman ook die een beetje kan schrijven. We zouden bijvoorbeeld prima samen een uitgever kunnen beginnen; ik als hoofdredacteur en hij als uitgever/baas.
Dat is helemaal niet zo’n slecht plan natuurlijk; een uitgeverij voor vijftigers en zestigers (dan leeftijdsgenoten). Waar boeken uitkomen voor die doelgroep, waar websites uit de grond worden gestampt en we podcasts produceren. Ook als een soort reactie op waar we het van de week over hadden met Podimo, De Correspondent en Blendle, van die Amsterdamse kliekjes. Natuurlijk heb je Max waar ik met liefde voor schrijf, maar in dat segment is nog wel wat ruimte hoor.
Wij zouden dus media en events gaan regelen voor onze doelgroep; mooie boeken over het Oranje van 88, films over Doe Maar, events naar aanleiding van de Top40, ontmoetingen met Curry & Van Inkel. Of goede docu’s over de Corona- en de energiecrisis (titelidee: ‘de gekke Rus’). Dat hoeft trouwens helemaal niet oubollig te zijn want straks kijken wij boomers ook gewoon naar YouTube en luisteren ze naar podcasts. Het zou allemaal een beetje inhoud moeten hebben.
Misschien dat die mannen die ik tegenkom op mijn wandeling ook wel zo redeneren. Ze hebben hard gewerkt, nog een beetje geprofiteerd van de old school welvaart en nu hebben ze nog twintig jaar te gaan. Totaal onnodig dat zij helemaal niets meer doen toch? Begin een autobedrijf waarbij je klanten niet oplicht, een restaurant waar mensen met elkaar praten, een opleidingsinstituut voor ouderen of een club om ondernemende ouderen te helpen met marketing.
Mijn tennisvriend en ik kunnen nog een jaar of vijftien nadenken, maar die mannen moeten aan de slag.
Volgende keer zal ik hard tegen ze roepen; aan het werk, mannen!