Het is echt een boekje van jou geworden, zei mijn goede vriend tegen me toen we bij Jozef aan de koffie zaten. ,,Met echt van die Bas-zinnetjes, maar ik had nog wel een vraagje; moeten we echt een nieuwsbrief maken, want ik ken helemaal niemand die nieuwsbrieven leest?’’ Hij heeft wel een punt, zo leg ik uit in Deel 4 van de Kleedkamer4 podcast.
Eigenlijk had ik er helemaal niet over nagedacht want als je een Rose & Pulizzi-believer ben (zoals ik) dan hoort een nieuwsbrief er helemaal bij. Natuurlijk moet je zorgen dat ie leuker is dan die van de concurrentie en dat je de doelgroep echt verder helpt, maar verder is het toch volkomen logisch?
Een Amerikaanse of Chinese baas
Okay, het opbouwen van een publiek via Instagram en TikTok is veel gemakkelijker, maar het grote probleem daar is dat er een Amerikaans of Chinees bedrijf de baas is over wie jij precies bereikt. Dat is geen geheim toch? Dat er allemaal wetten zijn waaraan je moet voldoen, wil bepaalde content het goed doen. Als jij bijvoorbeeld als kleine ondernemer een leuke cursus te verkopen hebt dan zeggen zij: wij hebben liever dat je ons betaalt dus we schroeven het bereik terug. Allemaal niet het geval bij nieuwsbrieven: die mailadressen zijn van jou want mensen vinden jouw verhalen leuk en nuttig (wat ik zei: dan moet je er wel iets van maken).
Ik zal jullie meenemen in een dilemma.
Wekelijks maak ik een podcast, er is een boekje (die van dat bierviltje), een blog en elke week een nieuwsbrief onder de noemer ‘Kleedkamer4’. Mijn grote doel met al die verhalen is om ondernemers (zoals jij en jij en jij) een beetje verder te helpen met contentmarketing en dus moet ik ook een publiek opbouwen. Op LinkedIn zitten de ondernemers, journalisten en coaches die ik graag als mijn publiek zou hebben.
Nu plaats ik op weekdagen een blog en dat levert wat publiek op voor mijn website en mijn podcast waar jullie je weer kunnen inschrijven voor mijn nieuwsbrief. Een prima systeempje zo lijkt het want je werkt dus als een trechter; eerst kom je de brede groep tegen op LinkedIn en later volgen de echte geïnteresseerden via de nieuwsbrief. Toch is de perfectie alleen theoretisch want dan zou ik al mijn LinkedIn-volgers echt bij mijn publiek rekenen (maar die lezen mijn verhalen nooit allemaal als ik ze plaats). Daarom zou het beter zijn als ik die eerste fase van het funneltje, daar waar ‘ze’ met mij kennismaken, wat breder maak. Dat kan je bijvoorbeeld doen door wat blogs op sites te plaatsen waar jouw doelgroep rondhangt. Waar komen veel ondernemers? Op de website van De Ondernemer.nl, de KvK, freelance.nl en ikwilstarten.nl. Als ik afspraken maak met die hoofdredacteuren over blogs doorplaatsen dan heb ik daar meer aan dan aan LinkedIn. Zo bouw ik mijn eigen publiek op tot het groot genoeg is om door te gaan naar de volgende fase: een centje verdienen aan mijn publiek, maar daar hebben we het nog wel eens over.
Pulizzi en Rose zeggen dan ook altijd ‘je moet niet gaan bouwen op gehuurde grond’ en zo is het natuurlijk. En dus moet je zelf een bestand opbouwen van fans via de nieuwsbrief want daar heeft niemand iets over te zeggen. Vergelijk het met het beginnen van een voetbalclub, ook dan zeg je niet tegen iemand uit de VS; kan jij voor ons het ledenbestand bijhouden? En als en dan een Sinterklaasfeest is dan moet je maar hopen dat die Amerikanen de uitnodiging willen doorsturen. En wat het geheim is van die aanpak? Veel geduld hebben.
